Velet - Marmara

Kimse sana benden başka bir dert vermesin
Duam tutar bilirsin kimse ben gibi sevmesin

Ben marmaranın sularında istanbulun boğazında
Yutkunmayı unutmuş bir aşkın kursağında
Her hikaye biter kalem yazarım tutsağımda
Inanmadığın o sevgi var ya artık kutsalımda

Ben marmaranın sularında istanbulun boğazında
Yutkunmayı unutmuş bir aşkın kursağında
Her hikaye biter kalem yazarım tutsağımda
Inanmadığın o sevgi var ya artık kutsalımda

Odamdayım köşemdeyim atarım zehiri yakarım geçmişi
Bilirim neyse ki bakarken ona bakamaz ben gibi
Ararım aklıma denk değişir odamın renkleri
Çöpe at yazdıklarımı sıfırdan açıyor mu defteri

Görürsün gününü geçince günler insan buna nasıl kader der
Öldüğün günden gülüm günüm nasıl geçer
Gamzelerin, kalem kaşın, bana ait olan bakışların
Boşmuş savaşların